Het Popular Sire Syndrome is het probleem wat zich voordoet als fokkers en soms zelfs in korte tijd allemaal hun teef door dezelfde reu laten dekken. Populaire reuen worden veelvuldig gebruikt, terwijl er genoeg andere reuen zijn die helemaal niet worden gebruikt.
Het nadeel hiervan is dat dan de diversiteit in een populatie geheel verloren gaat, wat er voor zorgt dat er allerlei aandoeningen de kop opsteken.
BIJ MINDER DAN 50 NIET VERWANTE FOKDIEREN IS EEN RAS VEROORDEELD TOT UITSTERVEN
Om te voorkomen dat er te veel genetische variatie verloren gaat, moet de populatiegrootte minimaal een bepaalde waarde hebben.
Deze effectieve populatiegrootte moet minimaal 50 zijn.
Dat wil zeggen dat tenminste 50 dieren zich daadwerkelijk voortplanten, willekeurig met elkaar paren en daarmee de erfelijke basis dragen van de populatie.
Om een ras gezond te houden zal het aantal fokdieren meer dan 200 moeten blijven.
Het is dus van het grootste belang dat zo veel mogelijk dieren die aan de eisen voldoen, gebruikt worden om hun genen door te geven. Ook al is het een broer/zus van een hond die al ingezet is, beiden hebben een andere genetisch profiel.
ALLELEN IN DNA PROFIEL LAAT DIVERSITEIT ZIEN
Alle honden waar men een nest mee gaat fokken dienen in het bezit te zijn van een DNA profiel.
Op het huidige DNA profiel staan 22 markers met ieder 2 allelen (de 3-cijferige getallen)
Het ene 3-cijferige getal is het allel van de moeder, het andere van de vader.
Dit profiel geeft inzicht in de diversiteit van genetische eigenschappen van de hond.
Een groot aantal dubbele allelen wordt veroorzaakt door te weinig diversiteit.
Bij het bekijken van de ISAG 2006 DNA profielen blijken bij onze rassen veel dubbele allelen staan. Een gemiddelde van 6 tot 8, met uitschieters van zelfs 11 of 12 dubbele allelen bij lijnteelt combinaties!
Lijnteelt combinatie van origine Japans ras
Bij populaties waar de diversiteit verdwijnt (o.a. door lijnteelt of inteelt, het gebruik van veel dezelfde reuen, het gebruik van te weinig teven) worden de genen steeds minder divers en zullen er meer dubbele allelen in een profiel zichtbaar zijn.
Dat is bij onze rassen goed te zien in vergelijking met bijvoorbeeld de Italiaanse Spinone (het ras van onze voorzitter) welke een DNA-profiel heeft met 6 dubbele allelen als het een inteeltcombinatie is van halfbroer-halfzuster, terwijl bij onze rassen 6 dubbele allelen geteld worden bij een combinatie waar in vele generaties geen dezelfde ouderdieren aangetroffen worden.
Een doorsnee DNA-profiel heeft bij de Spinone slechts 1 of 2 dubbele allelen.
Deze diversiteit wordt veroorzaakt door het inkruisen van andere rassen, wat de Italianen nog veelvuldig doen vanwege de jacht.
Deze vergelijking drukt ons met de neus op de feiten.
Onze rassen bezitten echt heel weinig diversiteit en het is zaak om niet teveel dezelfde reuen te gebruiken!
Lijnteelt combinatie Spinone
Reactie plaatsen
Reacties